Wijsheid op een bordje
Kuierend langs de witgepleisterde boerderijen glimlach ik om de capriolen van kwetterende mussen tussen uitgestrooide broodresten. De verder lege straat baadt in het goudgele licht van het najaar. Dan opeens is het daar. De boodschap die maakt dat ik stokstijf blijf staan. “Wer nie die Zeit nimmt, hat auch keine.”
De zin prijkt op een eigengemaakt, houten bordje in een tuin in het Duitse Beieren. Vrijdagochtend, samen met mijn man logeer ik een paar dagen bij vrienden. Hoe vaak heb ik deze tuin van een onbekende met groene vingers staan bewonderen om de bomen en struiken, en het veelkleurige bloementapijt? Nooit eerder zag ik de tekst. Maar nu de bladeren zijn gevallen, kunnen de ogen van iedere voorbijganger hierop blijven rusten. “Wie nooit tijd neemt, heeft ook geen tijd,” herhaal ik zachtjes.
Hard werken als ‘leitmotiv’
Tijd, of het gebrek dat ik daaraan ervaar, is het ‘leitmotiv’ in mijn leven. Er is nooit werk (zowel zakelijk als privé) te veel, wel tijd ‘te kort’. Ik kom uit een middenstandsgezin waarin hard werken veel betekenis heeft. Het hoort zo, maar het is ook een voorrecht om het te kunnen, iets om trots op te zijn, een vorm van bestaansrecht. In de loop der jaren heb ik met vallen en opstaan geleerd dat meer vrije tijd en ontspanning geen overbodige luxe zijn, maar pure noodzaak. Ik verbruik (veel) energie, en die moet wel ergens vandaan komen. Uit mij, en ik ben dus ook verantwoordelijk voor de inhoud en kwaliteit van mijn eigen ‘oplader’. Vandaar dat we nu ook de tijd hebben genomen om bij onze geliefde vrienden te kunnen zijn. Want als ik iets heb geleerd, dan is het dit: het is mogelijk om telkens weer van mijn eigen ‘to do’-lijstje af te kukelen. Voordat ik met CiEP in aanraking kwam, had ik wel door dat het inderdaad nodig is om tijd te némen voor mijzelf, voor mensen, dieren en dingen waarvan ik energie krijg. Maar de balans tussen werk en privé was wankel.
Een budget van 168 uur
Wat CiEP mij heeft gebracht, is dat ik veel systematischer en bewuster ben gaan kiezen. Net als jij, heb ik namelijk een budget. Elke week heb ik 168 uur te besteden, van maandag tot maandag. Terwijl deze woorden op mijn beeldscherm verschijnen, tikt de tijd gestaag weg. En die tijd komt niet meer terug. Het is dus belangrijk om heel bewust om te gaan met tijd. Met een balans tussen tijd voor werk, tijd voor je privéleven en tijd voor jezelf. Bijna elke dag is er wel een moment dat ik bij mezelf check of mijn keuzes passen in mijn beschikbare budget. Want geld kun je nog van iemand anders lenen, maar tijd niet… Tijd is waardevol. Het is ook heerlijk om tijd echt te beleven, in het hier en nu. Dat ervaar ik ’s middags in datzelfde Beierse dorp. Met een deken om onze benen zitten we samen in de boomgaard van de plaatselijke ‘Teegarten’. Opeens gaat mijn mobiele telefoon. Een instantie met een antwoord waarop ik wacht. Na het gesprek reageer ik verrast: “Dat is nog eens service. Dat ze bij zo’n organisatie op zaterdag terugbellen!” Het blijft even stil. Dan zegt mijn man, terwijl hij mij grijnzend een stukje van zijn appeltaart voorhoudt: “Lieverd, het is vrijdag.”
P.s. Mocht je dit zelf willen ervaren, meld je dan aan voor het CiEP-programma. Met de inzichten uit jouw eigen ‘Waardencirkel’ van 168 uur kun je nieuwe besluiten in jouw tijdsbesteding nemen!