“Je bent nu een veel leukere vader pap!”

Aan het woord is de jongste dochter van Cees Brouwer. Haar vader is lid van het college van bestuur van de Open Universiteit, zit middenin een vernieuwend en veelomvattend promotie-onderzoek, traint voor de Alpes d’HuZez 2014, heeft vele bestuursfuncties, kortom een alleskunner. Cees geeft een openhartig kijkje in de keuken van zijn ervaringen met CiEP.

Eind vorig jaar besloot je om met CiEP te beginnen, waarom?

Tja, het sprak me aan. Met de kennis van na het programma zou ik zeggen, ik ben eraan begonnen omdat ik gefascineerd was om mijn eigen waarden te koppelen aan mijn resultaatgebieden. Ik had voor mezelf het idee dat ik redelijk gedisciplineerd was in planning, dat is ook een onderdeel van CiEP. En ik wilde me verdiepen in hoeverre ik waar maak waar ik voor sta en hoe dat duidelijk wordt in de dingen die je doet.

Wat is je grootste eye opener?

Het is mij duidelijk geworden dat de balans tussen werk en privé bij mij onevenredig was, ongelooflijk het gemak waarmee er steeds weer dingen in de (werk) agenda kwamen. Het was gebruikelijk – en dat vond ik heel normaal – om ’s avonds en in het weekend thuis nog veel stukken te lezen. In mijn beleving was ik wel thuis en aanspreekbaar voor mijn gezin, maar dat was ik in feite toch niet, omdat zij er onwillekeurig rekening mee hielden mij weinig of niet te storen. Deze werkzaamheden zag ook niet als werk in mijn agenda terug. Die scheiding lag bij mij niet zo duidelijk en die ben ik wel gaan aanbrengen. Ik heb nu bijvoorbeeld vaste momenten als mijn leestijd gereserveerd. Dat scheiden van werk en privé is nog een hele klus is geweest. Door deze manier van werken heb ik wel wat gewoontes af moeten leren, noem het maar herprogrammering en dat is lastig. Je moet een paar stappen terug doen en het vandaar opnieuw opbouwen en de tijd nemen voor reflectie.

Wat heeft de grootste impact bij jou gehad?

Toen ik het lijstje met mijn uren ging invullen, kwam ik op 70 uur in de week uit, daar was ik me echt niet van bewust. Ja ik wist wel dat ik me met veel verschillende onderwerpen bezighoudt, maar dit getal verbaasde mij wel. De grootste verrassing was dat veel onderwerpen werkgerelateerd waren, ondanks dat ik zelf dacht dat ik ook privé veel deed. Ik heb besloten dat ik mijn werktijd drastisch “terug moest managen”. En dat betekende echt een forse aanpassing zowel in mijn tijdsbesteding als emotioneel.

Wat merken ze er thuis van?

Nou bijvoorbeeld de voorbereiding voor beklimming van de Alpe d’HuZes. Daar zitten veel trainingsuren in en die vallen in de vrije tijd. Dat besluit heb ik niet alleen genomen, maar overlegd met mijn gezinsleden. Ik heb ze altijd wel in de besluitvorming betrokken maar nooit in het vormgeven van het proces, ik betrek ze nu een stap eerder. Voor mij ging werk en privé ongemerkt in elkaar over, terwijl ik nu mijn keuzes meer bewust maak. Ik besteed bewust meer tijd en aandacht aan gezinsactiviteiten, zoals familieweekenden, een hapje met elkaar eten, een kwartiertje skypen of eens een paar uurtjes afspreken. Mijn jongste dochter geeft me terug dat ze me
zelfs een leukere vader vindt!

Waar ga je nu heel anders mee om?

Het klinkt misschien gek, ik ben niet alleen mijn werk, maar ook relaties met mensen en privé-activiteiten als resultaatgebieden gaan benoemen. “Zo maar” een avondje een hapje gaan eten of een weekendje weg met mijn vrouw Trudi ben ik nu gaan zien als een stapje in een groter geheel, namelijk je relatie met je partner over een veel langere periode. Een interview in het kader van mijn promotie-onderzoek kun je ook zien als een soort tussenresultaat. Ik ervaar de ontmoeting als een cadeautje op zichzelf en een goede voorbereiding en agenda geeft ook weer ruimte, een soort geplande losheid. De structuur in je week geeft je ook ondersteuning van je waarden en tijd voor nieuwe kansen. En ik heb gemerkt dat die er zijn als je openstaat voor datgene wat voorbijkomt! Waar ik ook anders mee om ga is dat ik bewust geen dingen meer doe die niet passen bij mijn waarden. Je wordt kritischer in waar je je tijd aan besteedt. Waar ik wel sceptisch over ben is hoe je als executive het best omgaat met ad hoc tijd; ik wil natuurlijk zowel mogelijk tijd productief besteden. Het inplannen van ad hoc en schuiven met andere activiteiten als er geen ad hoc is werkt al wel, maar moet ik nog verfijnen.

Wat heeft dit traject je nog meer opgeleverd?

Voor het uitwerken van zo’n interview voor mijn promotie-onderzoek blok ik nu tijd in mijn agenda. Als het werk tegenvalt en ik meer tijd nodig heb, ga ik gewoon ’s avonds nog tot laat door, dus door er harder en meer te werken haal ik alsnog de afgesproken deadline. Dat wordt dan met CiEP wel erg zichtbaar. Waarom ik dat dan toch doe? Enerzijds omdat ik het zelf natuurlijk belangrijk vind en ik het tempo niet wil verliezen en anderzijds omdat ik de schaarse tijd van anderen gebruik. Tegelijkertijd weet ik nu dat ik het (soms) te gek maak. Overigens moet je zeker drie maanden dagelijks met CiEP bezig zijn en in mijn geval fundamentele keuzes maken om resultaten te zien. Je moet het ook volhouden.

Maak je andere afspraken met anderen dan voorheen?

Wat je eigenlijk zelf wel weet is niet altijd zichtbaar voor anderen. Ik ben nu meer zichtbaar gaan maken in mijn agenda en daardoor wordt het ook bespreekbaar met anderen. Je moet ook wel enige moed hebben om in spiegel te durven kijken omdat je geneigd bent de tolerantiegrenzen verder op te trekken dan goed voor je is. CiEP geeft je een eerlijke, maar soms ook een harde spiegel waar je in kijkt en dat schuurt.
Wat ik me gerealiseerd heb is dat mensen in je omgeving voor een deel dingen bij je weg houden om je daar maar niet mee te belasten. Daardoor ben je je dus onvoldoende bewust van de impact, die het op anderen heeft van wat jij aan het doen bent. Door met CiEP bezig te zijn roep je iets op dat de omgeving ook aan je gaat terugkoppelen, ook dingen die je niet graag hoort. En als mensen uit je omgeving de durf hebben om je dat terug te geven ligt er ook een verwachting onder dat je er iets mee doet! Kortom dat levert “werk” op in de zin van bewust anders met mensen omgaan en dingen anders aanpakken.

Wat is je boodschap aan andere managers?

Als je vraagt: “Wat heeft het jou opgeleverd om dit te blijven doen?” Dat komt neer op twee elementen: 1. bewustwording van de impact van mijn rol en ik denk dat veel van de (top) managers in een vergelijkbare situatie zich daar misschien onvoldoende bewust van zijn. En 2. hoe waardevol je tijd is, zowel je werktijd als je tijd voor privé. Dus ook hoe belangrijk de balans daarin is en de keuzes die je daar zelf in maakt. Dat heeft mijzelf meer rust gegeven en betere relaties in en met mijn gezin!

Genoteerd door Anita van Hooijdonk, CiEP coach, 31 maart 2014
Naschrift: op het moment van publicatie is Cees toegetreden tot deStichting Normering Leiderschap