1. Wat wil ik achterlaten?

Op een dag ben je niet meer actief in je huidige baan. Wat wil je bereikt hebben als je weggaat? Dit is een vraag die kan meehelpen om de zingeving in je werk naar een hoger (of dieper) niveau te brengen.

2. Niet-blijvend resultaat is ook resultaat

“Als ik wegga, kan alles wat is opgebouwd geleidelijk weer vervallen. Heeft het dan wel zin wat ik doe?” Het waarschijnlijke antwoord op deze vraag is: JA! Wie ambities heeft waargemaakt en de lat hoger heeft gelegd, hoeft er niet mee te zitten dat de lat onderhevig is aan zwaartekracht. Daar ligt de zingeving voor je opvolger.

3. Gezelligheid ≠ organisatiedoelstelling

“Ik wil herinnerd worden als een gezellige collega. Dat heeft niets met de organisatiedoelstellingen te maken. Dus of het management op deze vorm van zingeving zit te wachten…” Hopelijk wel. Want gezelligheid mag dan geen organisatiedoelstelling zijn, het draagt toch bij aan het bereiken ervan. Los daarvan is het goed om er samen voor te zorgen, dat de gezellige collegialiteit de verantwoordelijke collegialiteit niet in de weg zit.

4. Eigen vrijheid raakt die van de ander

Met job crafting neem je de vrijheid om je baan een invulling te geven waardoor deze beter aansluit op je sterke kanten. De kunst is om die vrijheid zo te nemen, dat deze die van de ander niet inperkt. Job crafting gaat het best als alle betrokkenen naast hun wensen ook hun grenzen aan kunnen geven.

5. Verwar zingeving niet met passie

Joyce werkt 6 maanden in een outdoorwinkel en is teleurgesteld in haar baan: het is toch niet hetzelfde als berggids zijn. Joyce heeft passie verward met zingeving. Wellicht omdat dat woord iets te vaak gebruikt is. Denk aan zo’n broodzak die roept dat het brood “met passie” is gebakken. Tja, waarschijnlijk is het brood afkomstig uit een bakkerij waar ze gewoon altijd wel zin hebben in hun werk. Passie is mooi, maar moet het ook altijd een voorwaarde zijn om duurzaam te werken?