1. Prettig klimaat

Generatie Z gedijt goed in de omstandigheden die ze buiten hun werk zelf creëren. Dat roept de vraag op welke voorkeuren en gewoonten zij van buiten naar binnen kunnen meenemen. Gaan ze werken op eigen devices? Is het goed dat daarvan naar eigen inzicht gebruik wordt gemaakt? Zo is Facebook een afleider, maar ook een verspreider die de online relevantie van de organisatie versterkt. Denk na over een effectieve balans.

2. Scrum?!

Traditionele werkwijzen, waaronder ook de meest gebruikte projectmanagementmethodieken, spreken Z-ers niet zo aan. Deze laten minder ruimte aan creativiteit en flexibiliteit. Bijvoorbeeld feedback van gebruikers. Deze is het meest actueel als hij actief wordt opgehaald. Zo kan men snel prioriteiten bijstellen en een product opleveren met de meeste waarde. Een methode als Scrum kan hierin voorzien.

3. Vindersloon

Iemand die zich niets aantrekt van “hoe iets is gegroeid”… is die irritant of verfrissend? Z-ers kunnen heel goed ergens iets van vinden zonder zich te belasten met het verleden. Wie werkelijk out-of-the-box oplossingen wil, kan Z-ers belonen voor hun mate van “vinderschap”. Desgewenst via een competitie- of spelelement. Vinderschap belonen vraagt om een plek op het (intra)net waar vragen en vondsten worden gedeeld. En waar vanuit het management persoonlijke waardering wordt uitgesproken voor de betrokkenheid van een vinder.

4. Werk(omg)beleving

Kantoren oude stijl passen de Z-er niet. Vaste werkplekken, desktops, ladenblokken en papier, zullen straks echt tot het verleden gaan behoren. Vandaag de dag zie je de mobile offices al oprukken. Dat wordt straks alleen maar meer. Niet zozeer om buiten de deur te werken, maar eerder om in de hang-out over alle werkdocumenten te beschikken, continu bereikbaar te zijn en toegang te hebben tot alle informatie die via de (sociale) netwerken wordt uitgewisseld. Wat werkt er nou fijner, een huiskamer met vrienden of een eigen bureau? De Z-er weet het wel.

5. Stress

Jongeren vinden uitdaging belangrijker dan salaris. Een combinatie van enthousiasme, organisatie-trots en loyaliteit maakt, dat ze hard hun best doen. Én daarbij hun grenzen kunnen vergeten. Stress ligt dan op de loer, inclusief de nare gevolgen op de langere termijn. Het is goed om hier alert op te zijn. Want Z-ers moeten/mogen/willen nog heel lang mee.