Hoe integreren we de BV-IK in de bedrijfsvoering?

Door: Gery Groen, oprichter Impulsus/CiEP

Maar liefst 63% van de jongeren vindt zichzelf een goed leider. En niet minder dan 78% van de directeuren uit het bedrijfsleven vindt dat jongeren verwend zijn. Kortom, het ziet er naar uit dat we een groot probleem hebben met de aankomende generatie jonge werknemers.

‘Zelfoverschatting is risico jongeren’, kopte het NRC van woensdag 15 juni. Een volle pagina gewijd aan de bevindingen van de onderzoekers Spangenberg en Lampert (Motivaction) met betrekking tot de generatie geboren tussen 1986 en 1995. Je wordt er niet vrolijk van als je het leest. Dit zijn de mensen die de arbeidsmarkt nodig heeft. Maar in je organisatie wil je ze niet een-twee-drie hebben: weinig solidariteit met andere werknemers, zelfoverschatting, nauwelijks sturing gewend van opvoeders of school, snel gefrustreerd, materialistisch en een narcistisch zelfbeeld.

Interesse in wat werkt
Zo kan ik nog wel even doorgaan met het overnemen van veroordelende termen. Maar dat biedt –zoals wel vaker bij veroordelen– geen zicht op een oplossing. Die jongeren dus. Daarvan kent u er ook een stel. En de kans is levensgroot dat u heeft ervaren dat ze wel degelijk geïnteresseerd zijn in wat wel werkt en wat niet werkt. Ook jongeren die van huis en school uit minder gewend zijn aan structuur zijn daarin geïnteresseerd. Het gaat er dus om dat jongeren van het type BV IK op een efficiënte wijze bekend worden gemaakt met de voordelen van structuur.
De vraag is vervolgens hoe jongeren van de generatie grenzeloos het best kunnen ervaren dat structuur juist datgene geeft waar ze zo aan hechten, namelijk vrijheid en erkenning.

Stevige basis verschaffen
Mijn gedachten gaan uit naar een coachingprogramma dat uitgaat van gedragspatronen die mensen, in dit geval jonge mensen, geneigd zijn te volgen. Een programma dat consequent confronteert met de nadelen en voordelen van het vertoond gedrag; daarbij voorzien is van een systeem voor certificatie en borging. Die laatste twee – certificatie en borging – zijn cruciaal. Ouders en school hebben deze jongeren jarenlang zo losgelaten dat ze gingen zweven. Het wordt tijd dat ze nu een stevige basis krijgen. Bij elk mens is dat een voorwaarde voor groei.