Om het makkelijker te maken

CiEP is een naam waarvan de uitspraak regelmatig aanleiding geeft tot discussie. Mensen zien het woord staan en zeggen: siep. Zou het voor de uitspraak niet handiger zijn om voortaan KiEP te heten? Vast wel. Maar met zo’n verandering van de schrijfwijze gaat een nuttige symboliek verloren. Een die gaat over de essentie van een gezamenlijke afspraak.

Waarom zeggen mensen sentrum en kontact, terwijl beide woorden beginnen met dezelfde letter? Dat doen we omdat daarover een afspraak is gemaakt binnen het Nederlandse taalgebied. Dezelfde afspraak kennen Fransen en Engelsen ook. Maar in Duitsland redt men zich met Zentrum en Kontakt. Deze afspraak hebben de oosterburen niet; wel de afspraak dat je ts moet zeggen als je een Z ziet staan.

Bereidheid

Kortom, de waarde van een afspraak zit niet per se in de afspraak zelf maar in de bereidheid van een bepaalde groep om een afspraak te maken én zich aan die afspraak te houden. En juist voor deze gedachte wil CiEP permanent blijven staan. Want vaak komen we tegen, dat de haalbaarheid van gewenste doelen belemmerd wordt door het bestaan van “de gemaakte afspraken”. Impliciet of expliciet. Iets wat iedereen wil, kan dan niet vanwege iets wat ooit afgesproken is. Maar als we bereid zijn om een nieuwe afspraak te maken, dan blijkt vaak dat ‘veranderen’ niet zo moeilijk is als vaak wel ervaren en gedacht wordt. Het is een kwestie van bereidheid.

Meer wegen zien

Waarop vervolgens iemand antwoordt dat sommige afspraken nu eenmaal te wijd en zijd worden toegepast om ze te veranderen of om uitzonderingen toe te laten. En dan werkt het CiEP-voorbeeld verhelderend. Want ook zij die sterk afspraak-georiënteerd zijn zeggen CiEP met een K. Ze hebben deze uitspraak geaccepteerd tegen de conventies in. Open staan tegenover de mogelijkheid van andere afspraken, maakt het makkelijker om meer wegen naar een gewenst resultaat te zien. CiEP schrijf je als iep met een C ervoor. Waarom? Om het makkelijker te maken!