Bizar: een marathon van sprints
Gelezen op een forum: “Bij ons werken we agile. We hanteren scrum. Elke twee weken een nieuwe sprint. Dat beviel me best. Nu gaan we beginnen met onze 18e sprint. De samenwerking met de collega’s is prima, het werk ligt me goed. Maar op de een of andere manier voel ik me uitgeblust. Komt dat meer voor, een burn-outachtig gevoel door scrum?”
Goede vraag: leidt werken volgens Agile en Scrum tot burn-outverschijnselen? In wezen niet. Want beiden zijn erop gericht om deelnemers in een project zo min mogelijk moeite te laten steken in een resultaat waarop niemand zit te wachten. Het streven om zo min mogelijk energie te verspillen, zal niet gauw een burn-out veroorzaken. Tot zover de theorie. In de praktijk zie je helaas wel een verband tussen roofbouw op mensen en werkmethodieken in de sfeer van Lean, Agile en Scrum.
Maximaal aantal uren
Scrum -afkomstig uit de IT-sector- heeft een soort voorloper gehad, Extreme Programming. De werkprincipes hiervan stonden beschreven in het zogeheten XP Book. Het is interessant om te lezen wat daarin toen al werd aangeraden: ga als management uit van een werkweek van maximaal 40 uur. In de Angelsaksische wereld van programmeurs was 40 uur toen aan de magere kant. Daarom waren heel wat directeuren niet meteen enthousiast over XP; slechts 40 uur per week werken, dat kan toch niet?
Aha, productiviteit!
Het bleek dus wel te kunnen. De productiviteit, werktevredenheid én balans werk-privé verbeterden met een scrum-achtige werkaanpak. Aha, productiviteit! Toen werden ook deze sceptici gretig. En in deze gretigheid heeft zich ook de mening gevormd dat je van 46 werkweken per jaar gewoon 46 scrumweken kan maken. Kijken we naar bovenstaande forumvraag, dan zie je iemand die een half jaar lang vol gas geeft tijdens –ook voor scrum– nogal korte projectcyclussen. Of het dan raar is dat hij iets van uitputting voelt?… Lijkt me niet.
Duurzaam tempo
Het zegt iets over de cultuur in zijn organisatie, dat men zo vervreemd is geraakt van de realiteit. Want vertaal die toepassing van scrum maar eens naar hardloopbegrippen. Inderdaad, een loper krijgt energie na het voltooien van een sprint. Maar het is toch bizar om een eeuwige marathon te willen organiseren van allemaal sprints achter elkaar? Waar is de hersteltijd? Waar is het vieren van het succes? Wat de leiding van een organisatie ook wil bereiken, het kan alleen duurzaam gerealiseerd worden als ook het tempo aansluit op de behoeften en de mogelijkheden van mensen.