CiEP: een last of een lust…
De CiEP-filosofie
Ter voorbereiding van deze blog zat ik mij af te vragen hoe ik CiEP zou kunnen koppelen aan mijn leven van alledag. Het is alweer zeven jaar geleden dat ik kennismaakte met deze werkfilosofie en inmiddels heb ik dit begrip vervangen door een ander: CiEP is een levenshouding of, in deze context, leefhouding. Dat klinkt wellicht zwaar, maar is het niet.
Het verschaft je rust, regie, energie, plezier, overzicht daar waar je het inzet. Daar waar je het links laat liggen, geeft het ergernis, onrust, ruis en nog meer van dit soort zorgelijke ervaringen. De laatste tijd probeer ik vanaf afstand eens te kijken naar alle logistieke bewegingen in en rondom onze woning. En ik doe dit door de bril van een CiEP-ervaringsdeskundige.
Laat ik eens starten bij onze garderobekast. Mijn kinderen zijn 3 en 6 jaar oud, mijn vrouw 38. Als zij binnenkomen laten ze de jassen van hun schouders glijden. Dit tezamen met sjaals en handschoenen. In plaats van de gewoonte alles terug te leggen/hangen waar het hoort komt het op de aanrecht, de grond of andere plaatsen terecht. Gevolg: een vader die bij binnenkomst alles gaat hangen waar het hoort en voor de zoveelste keer uitlegt hoe het beter zou kunnen werken. Als het al indruk maakt op mijn gezin, dan is het van zeer tijdelijke aard.
Op reis
Als we met de auto weggaan, speelt zich een soortgelijk tafereel af. Allereerst moeten er flesjes, boeken, appels en knuffels mee. Eenmaal terug thuis blijkt de auto vol te liggen met zakdoekjes, afgekloven appels en snoepjes die een andere weg dan naar de mondjes hebben gevonden. Kortom een opgeruimde auto hebben en houden blijkt niet zo vanzelfsprekend. Dus maak ik er een gewoonte van om aan het einde van de dag de auto “leeg te CiEPen” in de veronderstelling dat het de volgende keer echt wel anders zal zijn.
CiEP in huis
Van een auto is de stap naar de garage niet zo groot. De garage is gevuld met veel zaken uit het verleden: foto’s, boeken, drumstel, kleding, racefietsen et cetera. Het stoort mij dat er van alles in staat wat niet gebruikt wordt. En zoals een zeer gewaardeerde collega ooit sprak: alles wat je niet gebruikt is duur. Het proces van opruimen (of liever gezegd afscheid nemen) van oude spullen is boeiend, zeker als je dat samen met je partner doet. Het risico is groot dat er nauwelijks iets van opruimen komt. En het CiEP-principe weggooien wat je niet meer nodig hebt verder weg lijkt dan ooit. De inmiddels opgebouwde fysieke voorraad is voor mij inmiddels een mentale ballast: ik kijk uit naar de dag dat de garage gevuld is met zaken die er toe doen en ik in één beweging te pakken heb wat ik nodig heb. Of die dag er gaat komen ….. er wordt aan gewerkt. Problemen van gelijke aard doen zich in vrijwel elk vertrek van het huis voor: van mijn in de kelder slingerende gereedschap en de stapels wasgoed in de slaapkamer. Zelfs in ons kantoor in huis!
Hier gaat het bijvoorbeeld om de doorstroming en ordening in papier en e-mail. Met lede ogen zie ik soms toe hoe mijn partner de principes van CiEP onbewust met voeten treedt. Hoezo volle IN-bak? Hoezo een schoon bureau? Hoezo een opgeruimde kast? Hoezo stapels mail? Er zijn belangrijkere zaken te doen … Gevoelig, om daar iets van te vinden. En toch meer dan de moeite waard om je omgeving (lees: dierbare) mee te nemen in wat het leven voor mij (en zo mogelijk ook voor haar) zoveel aangenamer kan maken. CiEP: Doe Het Nu! Op de werkplek. Dus laat ik niet na dit uit te dragen, zodat het onvoorspelbare hierin wat meer voorspelbaar wordt.
CiEP als ‘way of life’
Zo komen wij aan het einde van de rondleiding door ons fraaie onderkomen. Mogelijk komt bovenstaande over als een verpakte klacht. Niets is minder waar of zo bedoeld: ik hou zielsveel van mijn vrouw en mijn twee kleine jongens. En ik zal niet nalaten CiEP als manier van leven uit te dragen, dagelijks als uitgangspunt. Ik kan niet anders, want het zit gewoon in mij. Simpelweg omdat ik mij super voel als al het bovenstaande anders is dan dat het altijd geweest is. Wanneer? Wellicht bij het schrijven van mijn volgende blog!