#CiEP, keeps you going

Op het werk kreeg ik de CiEP-training aangeboden. Ik had niet het idee dat mijn werk een chaos was en mijn bureau onoverzichtelijk. Nu heb ik een laag urencontract en wil die uren zo efficiënt mogelijk gebruiken. Dus mijzelf toch maar aangemeld.

Misschien krijg ik wel het gevoel “ik doe het nog niet zo verkeerd” of “ik zou er wat van leren”. In beide gevallen mooi meegenomen. Daarnaast wist ik wel dat ik thuis (met vier pubers) nog wel het een en ander aan opruimstructuur kon gebruiken.

Déjà vu

Tijdens de eerste trainingsdag kreeg ik al een déjà vu gevoel. Inderdaad pakte ik op mijn werk ook tig keer diverse documenten op en maakte stapels van dingen, die ik nog moet doen. Soms las ik mijn mail wel drie keer. Vervolgens had ik onvoldoende tijd om ze te beantwoorden. Ik zag meteen wat mijn verbeterpunt was.

Cadeautje: archief opruimen

In 20 jaar tijd had ik veel documenten verzameld. Dat wist ik. Aangezien ik een groot deel van deze documenten via internet opvroeg, kon er veel weg. Maar ik gunde mezelf geen tijd om het eens goed uit te zoeken. De opdracht om een trainingsmiddag te gebruiken om je archief na te kijken en op te ruimen, voelde daarom ook echt aan als een cadeautje.

Drie maanden later…

Nu drie maanden later, merk ik dat ik veel aan de training heb gehad. Niet alleen op het werk, maar ook thuis heb ik meer structuur gekregen. Echter niet alle aangedragen oplossingen werken even goed. Echter door het inzicht in werkprocessen, kun je je eigen werkwijze zo ontwikkelen dat het wel efficiënt is.

Verwerken mail = werk

De grootste klapper maakte ik met mijn mail. Ten eerste al door te accepteren dat het een onderdeel van mijn werk is. En dus tijd kost. Ik had vaak het gevoel: “ik ben al een uur op mijn werk en heb nog niets gedaan”. En dat terwijl ik al mijn mail al gelezen had. Nu plan ik er tijd voor in. Ik beantwoord mijn emailberichten direct en heb het idee al flink veel werk verzet te hebben. Nog voordat mijn kerntaak begint. Dit geeft een heel enerverend gevoel.