CiEP = kiezen
Druk, druk, druk. Het was mij op het lijf geschreven. Zo lang ik mij kan herinneren heb ik een volle agenda.
Geleefd worden door omstandigheden en anderen
Het begint al op de middelbare school: huiswerk, vrienden, uitgaan, ouders, sporten, clubjes waar je bij wilt horen, allemaal leuke dingen en ja je bent jong en je wilt wat dus what’s the problem? Later in het leven gaat het vrolijk verder: leuke en drukke baan, samenwonen, vrienden en familie, nieuw huis, klussen, avondstudie, zomervakantie, wintersport. Pfff… af en toe voelt het wel als een beetje veel, maar ja, je wilt toch alles doen, niks missen, niemand teleurstellen en overal bijhoren. Toen er tenslotte nog een gezin bijkwam, deed ik er gewoon een schepje bovenop. Alles bleef zoals het was. Oké 4 dagen werken in plaats van 5, maar verder ging ik gewoon door. Kind erbij en dan maar alles een beetje sneller, dan past het nog steeds. Ik hoef je waarschijnlijk niet te vertellen dat het op mijn werk niet anders was: volle agenda’s, veel interessante projecten, stressen voor deadlines en iedereen die iets van mij wilde. Bij afspraken kwam ik altijd net op tijd of net te laat, altijd gehaast. Maar ja, het moest toch gedaan worden. Ik had toch geen keus? Of toch wel?
En/en
Geen moment kwam het in mij op dat ik wellicht zelf de veroorzaker was van mijn hectische en drukke leven. Ik vond het hooguit opmerkelijk dat ik na een jaar lang elk vrij uurtje in huis te hebben geklust, ik na de verhuizing helemaal geen “extra tijd” over had. De tijd ging zomaar op aan andere dingen, het overkwam me en ik was mij er niet bewust van. De grote ommekeer kwam pas toen ik een paar jaar geleden een sabbatical nam. Nu kon ik eindelijk eens rustig aan doen, met een boek op de bank. Al die dingen doen waaraan ik nooit toekwam of gewoon eens helemaal niets doen. Ik zag het al helemaal voor me. Niets bleek minder waar! Mijn dagen leken zich als vanzelf te vullen met allerlei andere leuke én minder leuke zaken en van wat ik van plan was te doen kwam niets terecht. Hoe frustrerend! Het toeval wilde dat ik rond die tijd met CiEP in aanraking kwam en het mij steeds duidelijker werd dat ik het zelf veroorzaakte. Op het moment dat ik bewust aan de slag ben gaan kiezen en mijzelf voor de keus stelde “doe ik het nu, niet of later”, is er meer lucht in mijn agenda gekomen. Nu doe ik ook die dingen die ik mij had voorgenomen te doen, zowel zakelijk als prive. Door eerst te bepalen wat ik wil en wat voor mij belangrijk is en daarna bewust te kiezen waaraan ik mijn tijd wil besteden en wanneer ik dat ga doen is er ruimte gekomen voor en/en in plaats van of/of. De frustratie maakt steeds vaker plaats voor voldoening. De automatische piloot van alles te willen is sterk, maar ik herken het steeds sneller, zodat ik tijdig kan bijsturen en schakelen.
Dat is waar CiEP voor mij over gaat!