I ♥ work
Sint Valentinus was een bisschop in Italië die bekend stond om zijn betrokkenheid bij mensen. Hij schonk bloemen aan ouderen, armen en jonge paartjes, als symbool van trouw en genegenheid. Om hem heen woedde een oorlog en was het verboden om mensen in de echt te verbinden. Dat weerhield Valentijn er niet van om vertrouwen en verbinding voorop te zetten in alles wat hij deed.
Achttien eeuwen later kennen wij Valentijn nog steeds als een voorbeeld voor liefdevol gedrag. Wij geven op 14 februari bloemen aan degene van wie we hopen dat die onze liefde beantwoordt. En de dag of week erna? Zijn we ergens door van streek? Maken we ruzie met collega’s? Negeren we die dwarsdenker tijdens een vergadering?
Tweewegverkeer
Ook vandaag maakt de manier waarop je naar anderen en naar je eigen mogelijkheden kijkt, hét verschil voor hoe je een werkdag beleeft en het werkplezier of zelfs werkgeluk wat je ervaart. Voor werkelijk vertrouwen, betrokkenheid en verbinding is het immers nodig dat je naar buiten kijkt, naar je collega’s en hoe je daar effectief mee communiceert en samenwerkt. Maar minstens net zo belangrijk is het om naar binnen te kijken, naar wat je belangrijk vindt, waardoor je gedreven wordt, waar je energie van krijgt, hoe je ontspant en herstelt en waar je gelukkig van wordt.
Van binnen naar buiten
Geluk en verbinding ontstaan niet als je naar de ander de juiste dingen zegt en doet, maar daar zelf niet vrolijk van wordt. De vraag is waarom dat vaak wel de insteek is van menig managementtheorie, communicatiemodel of vaardigheidstraining: als je jezelf maar oefent in het maken van de juiste keuze of het vertonen van het gewenste gedrag, dan volgt daaruit effectiviteit en die vormt precies de beloning die zorgt voor tevredenheid en het blijven herhalen van dat gedrag.
En terug?
Verbinding en werkgeluk zijn geen (toevallig) resultaat. Ze zijn het gevolg van bewuste acties om verbonden en gelukkig te zijn. Zo blijkt dat een nieuwe woning, partner of baan wel leidt tot geluk(sgevoel), maar slechts voor ongeveer drie maanden. Voor langdurige verbinding en geluk is er kennelijk meer nodig. Uit onderzoek van onder anderen Sheldon en Lyubomirsky (2007), blijkt dat veertig procent van je geluk is toe te schrijven aan veranderingen ‘van binnen’ en dat je die zelf actief kunt beïnvloeden.
Spiraal
Verbinding en geluk blijken een positieve spiraal te zijn die je kunt ‘aanzetten’. De tools daarvoor worden door Martin Seligman beschreven in zijn boek Gelukkig zijn is te leren. Ook Veronique Kilian benadert werkgeluk als een set competenties. Zij geeft aan dat een belangrijke sleutel voor het trainen van de ‘geluksvaardigheid’ in de hersenen gevonden kan worden. In de hersengolflengte om precies te zijn. In het denken in klassieke competenties, zoals bijvoorbeeld stressbestendigheid, denken we al snel over bestand zijn tegen werkdruk en omgaan met lastige situaties. Zo denken alleen al zorgt voor stress. Je krijgt een diepere hersengolflengte en een vernauwd bewustzijn.
Snelheid maken
Het is veel slimmer te leren ontspannen, herstellen en zelfs spelen. Daarmee gaat je ‘hogere brein’ aan en je hersenen komen in een andere hersengolflengte, waarin je je beter kunt ontspannen. Dat geeft een bredere blik op de wereld. Daardoor voel je meer inspiratie en ontwikkel je meer creativiteit om kansen te pakken. En ook ben je veel vriendelijker, geduldiger, empathischer, bereid om te helpen en complimenteuzer.
Precies wat Sint Valentijn zo ruimhartig demonstreerde in zijn dagelijkse omgang met zijn omgeving. Door de ‘gelukssnelweg’ in je hoofd dagelijks te trainen met kleine gebaren en goede daden, zorg je voor vertrouwen, betrokkenheid, verbinding, bevlogenheid en meer van wat goed is voor je team en organisatie. En niet in de laatste plaats voor je eigen werkgeluk.
Meer lezen over werkgeluk?