Levensvreugde
Door: Brenda Filippo, CiEP-coach
Joie de vivre. Levensvreugde. De rode draad in de tragi-komische voorstelling Eindelijk alleen van Alex Klaasen (o.a. bekend als stylist Yari in Gooische Vrouwen en van allerlei typetjes in Kopspijkers). In een volle theaterzaal genieten mijn ouders, mijn partner Bart en ik van de mannen en vrouwen die Alex Klaasen met een vette knipoog portretteert.
Een paaldanseres, een lachexpert, een suïcidale smurf die opeens ontdekt dat hij wil leven, een hoogzwangere vrouw in gesprek met haar opstandige foetus. Alex Klaassen zet ze allemaal overtuigend neer. Ik lach, maar voel ergens ook een serieuze ondertoon. Want onder alle grappen en de verbluffende imitaties ligt ook de tragiek van het leven, zoals die van de zwerver die zijn geliefde mist of de steenrijke vrouw die haar behoeften dempt met (“want ik kan het toch makkelijk betalen”) winkelen.
Ik bewonder zijn vakmanschap en snelheid; hoe hij het ene na het andere personage tot leven wekt en daarin ook makkelijk schakelt. Het operaduet, waarbij hij zowel de mannen- als de vrouwenstem zingt, dwingt respect af.
“Elk resultaat is de uitkomst van hetgeen eraan vooraf gaat.” Als CiEP-coach rolt deze zin regelmatig uit mijn mond en hij schiet door me heen als ik mijn handen na afloop van de voorstelling rood klap. Wat heeft deze man hier veel werk in gestoken en met wat een resultaat: publiek dat aan zijn lippen hangt, meeleeft en lacht, een staande ovatie, bezoekers die in de foyer lachend en imiterend scènes nabespreken. Hilariteit alom!
Maar het resultaat van Alex Klaasen heeft voor mij een langduriger werking dan alleen een geslaagd avondje uit. Met het lied joie de vivre – waarmee hij zijn voorstelling begint en eindigt – toont Alex Klaasen zich op het podium als een ware levenskunstenaar.
“Grijp het leven bij zijn kraag en doe het hard, dat heeft ‘ie graag. Alleen dan voel je wat het is, joie de vivre”, zingt hij. Zijn onderliggende boodschap is indringend. Het gaat niet alleen om levensvreugde, maar ook om het lef om te leven. Durf jouw leven te leven! En dat is voor de meesten van ons al een kunst op zich…