Je gelooft het bijna niet (of eigenlijk kan ik het bijna niet geloven), maar liefst 86% van werkend Nederland ervaart meer negatieve dan positieve invloed van zijn leidinggevende. Mensen ervaren onduidelijkheid, de mens is uit zicht, er kan niet vrijuit gesproken worden, enzovoorts. Hoe zit dat bij jou als je eigen persoonlijke leider? Wat zeg je tegen jezelf? Klinkt je innerlijke stem bemoedigend of is het nooit goed genoeg? Moet je je van jezelf over van alles heen zetten, niet zeuren en gewoon doen wat er gevraagd wordt? Spreek je je uit of slik je je mening en bijdrage in? Van je spiegelbeeld is veel te leren!

Luisteren is meer dan er niet doorheen praten als een ander aan het woord is. Oprecht luisteren betekent dat je probeert te begrijpen waar een ander vandaan komt en waar hij heen wil. Je luistert voorbij de inhoud, naar de intentie van wat er gezegd wordt. Dat heeft te maken met empathisch vermogen, de kunst om de ander aan te voelen en je in hem of haar te verplaatsen. Soms lukt dat niet, we voelen weerstand. Weerstand zorgt voor een primitieve vecht-, vlucht- of vries-reactie. Wees hier alert op en als je je neiging bemerkt: kies er bewust voor om aandachtig bij het gesprek te blijven. Stel vragen aan je gesprekspartner over de toekomst, over hoe de ander iets ziet of wat die kan doen om intenties waar te maken. Door beter te luisteren groeit de werkrelatie en komt er ruimte voor vernieuwing.

Luisteren naar de intentie van de ander is één. Spreken vanuit je eigen intentie is twee. Niet toevallig luidt één van de toepassingen van Zeg Het Nu!: je bent aanspreekbaar en spreekt aan vanuit intenties in plaats van goed/fout, eens/oneens. “Collega X doet dit goed fout”, klinkt echt heel anders dan “Waar ik op uit ben, is samen Z tot stand te brengen.” Je schetst een plaatje aan de horizon als lonkend perspectief, in plaats van te oordelen. Zo worden mensen in actie geroepen om zélf iets te ondernemen, vanuit waar ze naar tóe willen bewegen. Om met de woorden van Dominique Haijtema (MT) te spreken: “We kunnen pas excelleren als we ergens echt van houden of er tenminste gepassioneerd over zijn”.

Beperk je in je eigen pad naar bewustwording niet tot wat je zelf kunt ontwaren. Sommige dingen kunnen anderen scherper zien. Vraag collega’s, mentoren, buddies of een intervisiegroep om feedback en advies. Ook een (CiEP-)coach kan je helpen om te gaan zien wat je zelf nog niet hebt gezien. Al is dat niet altijd even leuk, je kunt er wel van leren. De leercurve verloopt niet voor niets door een dalletje. Daar moet je nu eenmaal doorheen om aan de andere kant een breder perspectief te kunnen krijgen. Stop je, voordat je de diepte in gaat? Dat betekent automatisch ook dat je de hoogte niet leert kennen. Het ene kan niet zonder het andere bestaan.

Creëer een context die je inspireert en ondersteunt. Leiding geven aan jezelf door erop te sturen dat je andermans dromen wél en je eigen dromen niet waarmaakt, is NIET motiverend. Ben je een mensgericht type, ga dan niet in een taakgerichte omgeving werken. Hoe hard je er ook aan werkt om jezelf aan te passen of je omgeving te veranderen, het resultaat is voorspelbaar en leidt tot nog meer energieverlies. Andersom geldt exact hetzelfde. Werken binnen een organisatie die staat waar jij voor staat en waar je kwaliteiten gewaardeerd worden, geeft vaart en voldoening.