Angst voor delegeren

Door: Gery Groen, oprichter Impulsus/CiEP

Een ondernemer reageert op het onderwerp Angst voor delegeren. Het blijkt voor hem een heel herkenbare angst te zijn. “In het begin had ik vertrouwen in iedereen.” Die fase is hij nu voorbij. Maar naar welke fase is hij nu op weg?

Gevraagd naar zijn visie op uitbesteden en delegeren, blijkt er een gevoelige snaar te zijn geraakt. “Wie je ook in dienst neemt of inhuurt, het is nooit goed… Mijn ervaring is dat er vaak dingen fout gaan. Ik mis bij veel dienstverleners integriteit en professionaliteit.” Het blijkt dat de man in kwestie net zijn derde accountant de deur heeft moeten wijzen. In vijf jaar tijd. Ook is hij al twee maal van incassobureau veranderd. De man beschrijft zichzelf als een perfectionist. Maar hij ziet zich niet als een geïsoleerd mens. Integendeel, van andere ondernemers hoort hij precies hetzelfde. “Het is steeds weer zoeken naar mensen die het wél goed doen.”

Mensen blijven mensen
Tja, mensen die het wél goed doen. Nog steeds leeft bij veel directeuren en managers het idee dat de oplossing tegen fouten schuilt in het vervangen van mensen. Foutenmaker eruit en dan de niet-foutenmaker erin. Daarna komt alles goed. Het uitbestede of gedelegeerde werk is in veilige handen. Voor eeuwig. Totdat de niet-foutenmaker een mens blijkt te zijn en –heel gek– toch fouten maakt. Dan maar weer praten met collega-directeuren en –managers. Of zij nog iemand weten die echt goed is.

Op weg naar een ramp
Ondertussen is de ondernemer in kwestie een voorbeeld van werklust. Hij werkt 7 dagen per week, van opstaan tot slapen gaan. En dat al 5 jaar achter elkaar. Hij voorkomt zo vele fouten. Van de andere kant is er een reële kans dat hij op deze manier bezig is met de fout van zijn leven. Want een dergelijk werkregime klinkt als het standaardrecept voor een burn-out. Erg genoeg op zich; en helemaal een ramp als je medewerkers nooit zoveel verantwoordelijkheden hebben gedragen, dat ze je enige tijd zouden kunnen vervangen.

Duurzame beloning
Ik wens deze man toe, dat zijn collega-ondernemers zijn vraag naar kwaliteitspersoneel herformuleren: “Zeg, weet jij hoe je een organisatie zo moet inrichten dat mensen een niet te onderdrukken neiging krijgen om telkens te zorgen voor resultaten, waar iedereen blij mee is?” Ja, die vraag is wat ingewikkelder. En de boel valt niet meer te regelen met een ontslag- en een sollicitatiegesprek. Maar de uiteindelijke beloning liegt er niet om. Een duurzaam goed functionerend bedrijf. En zondags uitslapen.