Een nieuw jaar, een nieuw begin
Door: Annemiek Hoogenraad, CiEP-coach
Grappig dat de overgang van 31 december naar 1 januari altijd met zoveel “gedoe” gepaard gaat. Feitelijk is het niet meer dan de afsluiting van de ene maand en de start van een nieuwe maand. Als je het helemaal simpel maakt, is het niet meer dan de ene dag die in de andere overgaat. Maar ja, zo kijken wij er niet tegen aan: het is feest en tijd voor goede voornemens. Nu heb ik niets tegen goede voornemens, maar waarom starten die op 1 januari en niet bijvoorbeeld op 29 augustus?
Ik weet het wel, want na een periode van bezinning en terugkijken op het afgelopen jaar is er niets mooier dan te besluiten wat er aankomend jaar beter gaat zijn. Voornemens horen daar vanzelfsprekend ook bij. Maar… ik word er wat recalcitrant van. Wat maakt dat het voornemen op 1 januari beter gaat werken dan dat van 29 augustus? Daarop is maar één antwoord: degene die zich het voornemen heeft gesteld: een mens! Meteen de zwakke schakel in het geheel! Want ook ik ben het afgelopen jaar regelmatig in de verleiding gekomen om iets meer te eten dan goed voor mij is of toch nog één sigaretje te nemen. Laat ik mijn lidmaatschap van de sportschool (of beter: sponsorschap) nog maar even buiten beschouwing laten…
Acda en de Munnik
Ja, wat gaat nu het verschil maken? Of beter: wie gaat dat verschil maken? Dat kan er maar één zijn: ik dus. Oeps! Dat is wel heel veel verantwoordelijkheid en dat vraagt iets van mijn persoonlijk leiderschap. Om over mijn integriteit nog maar niet te spreken. Want ja, ik ga hier wel even open en bloot melden wat dat voornemen is. Dan weten jullie dat allemaal en kan ik dus niet meer terug! Ik kan natuurlijk, net als Acda en de Munnik, voornemen om mij niets meer voor te nemen en gewoon mijn leven te leiden zoals dat aan mij voorbij komt. Wat op zich ook een voornemen is.
Ik vind het namelijk nogal een uitdaging om daar mijn eigen pad en keuzes in te maken als een autonoom mens. Ik weet wel dat ik gelukkiger en completer ben als ik mijn hart volg en dat ik dan voor mijn omgeving ook een prettiger mens ben. Maar ja, het is zo ingebakken om uit te gaan van wat ik denk dat anderen van mij verwachten. Laat die gewoonte maar eens los, ik geef het je te doen!
Mijn goede voornemen is…
Mijn voornemen voor 2011 is dus om mijn leven te leiden, zoals het aan mij voorbij trekt en waarbij ik mijzelf continu afvraag wat ík wil, voor wie ik dit leven leef en wie ik gelukkig wil maken. Nog even los van wat ik dan doe of zeg. Want ik weet op voorhand dat het loslaten van mijn oude gewoonte om te bedenken wat anderen van mij verwachten, een lastige is. Een gewoonte waar op zich niets mis mee is, want het heeft mij veel gebracht, maar ondersteunt mij nu niet meer.
Leef je voornemen!
En om dan maar even terug te komen op het begin: daar zit ‘m nu precies de crux als het gaat bij het leven van je voornemens. Een voornemen werkt alleen als het realistisch is, uitdagend en jou een toekomstbeeld geeft waar jij helemaal gelukkig en vrolijk van wordt. Dat je af en toe je voornemen vergeet, begraaft of ontkent hoort bij je mens-zijn. Je kunt tenslotte elke dag van het jaar bestempelen als jouw eerste dag van weer een nieuw jaar!
Proost en een geweldig 2011 toegewenst!