Klaar voor of klaar met HNW?
Door: Gery Groen, oprichter Impulsus/CiEP
Het Nieuwe Werken vraagt om een herinrichting van de ruimte waarin medewerkers actief zijn. Ik werd getroffen door een boodschap van Adrianne Jonquière-Breure. Haar academisch verleden is gerelateerd aan de functies van behuizing en omgeving. In het werkzame leven is zij onder meer lector huisvestingsmanagement aan de Hogeschool Utrecht.
Op dezelfde internetpagina waarop gemeld wordt dat “Open kantoren slecht zijn voor het brein” wordt aandacht gegeven aan een interview dat het blad Facility Management Magazine had met Adrianne Jonquière-Breure. Je verwacht dat er een analyse komt van factoren die van belang zijn bij de huisvesting in het HNW-tijdperk. Wat is de optimale inrichting van een kantoorwerkplek, wat speelt er bij de werkplek thuis? Maar nee, er komt iets anders. Namelijk een visie die verder gaat.
Herinrichting van de “bovenkamer”
Adrianne Jonquière-Breure constateert dat HNW een containerbegrip is, waarin allerlei veranderingen worden ondergebracht. De een reageert op HNW met : “Krijg ik nou een iPad?” De ander begint over de flexplekken op kantoor. Gevraagd naar wat voor haar de kern is van HNW, komt er geen technisch antwoord maar dit: “meer werken op basis van vertrouwen en de verantwoordelijkheid neerleggen waar die hoort, bij de medewerker”. Oftewel, de belangrijkste herinrichting in het kader van HNW moet plaatsvinden in de “bovenkamer”. Wiens bovenkamer? Die van de manager. Of die van de medewerker?
Verantwoordelijkheid pakken
Vaak is al de boodschap gehoord dat de manager moet leren loslaten, de medewerkers serieus moet nemen en hun verantwoordelijkheden moet geven. Inclusief het zelf oplossen van de problemen. Adrianne Jonquière-Breure legt nog een extra laagje verantwoordelijkheid bij de medewerker. Zij moeten zelf de verantwoordelijkheid pakken. Niet wachten tot de leidinggevende er klaar voor is. Veranderen als organisatie is iets wat je samen doet. Als de leidinggevende zijn of haar voorbeeldfunctie niet voldoende invult, dan heb je als medewerker nog steeds de verantwoordelijkheid om te gaan voor het gezamenlijke resultaat. Voor deze visie valt het een en ander te zeggen. Maar onze evolutionaire erfenis –zeg maar de apenrots– zal niet van harte meehelpen aan de verwezenlijking ervan.
Klaar met HNW?
De taak van de leider waarmaken, dat levert risico’s op. Onder andere de verdenking dat men zelf ambities heeft voor de positie van leider. Vraagt Adrianne Jonquière-Breure dus niet te veel van de medewerker? Men kan deze vraag beantwoorden met ja. En dan zijn we klaar. Ook klaar met HNW. Maar we kunnen ook kijken naar bestaande organisaties die “lak hebben aan de evolutie”. Daar krijgen leidinggevenden regelmatig het goede voorbeeld van hun medewerkers en toch staat hun leiderschap er niet ter discussie. Wat voor een organisaties zijn dit? Het zijn werkgemeenschapen waar mensen gefocust zijn op waarden en waar men richtlijnen beschouwt als hulpmiddelen. De overgang naar HNW zal hier geen bijzondere hindernissen ontmoeten. Grotere verantwoordelijkheid gaat hier samen met groeiend resultaat.
Ik zie uit naar een vruchtbaar 2012, waarin er met inzet van CiEP steeds meer van dit soort organisaties bijkomen.